|
307
19 دی 1389 ساعت 09:01 |
به جاودانگی چشمانت ایمان بایدآورد و به سوگند لبانی كه عظمت آفرینش را در بوسه ای مكرر می كند. آغوشت حریمی كه آفتاب را مدیون خویش می سازد، و بازوانت سایه ساری كه ذهن كوچك من آرامش را در خنكای آن تفسیری دوباره می كند. سخن كه میگویی كلمات در پرده ی صدای تو نواخته می شوند، و آنگاه كه می خندی، تمام خدایگان احسنت بر لب از عرش كبریایی خویش به زیر می آیند تا شكوه خلقتت را به تماشا بنشینند. نگاهت آیینه ای كه تمام قد عشق را از ازل بر من تابانیده، و دستانت نهایت زندگی ست آنگاه كه گیسوان پریشان اندیشه ام را به نوازشی گرفتار می كنی. |
111549 بازدید
45 بازدید امروز
7 بازدید دیروز
194 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian