شعر نقل قول از یسنا
نمی دانم
با این دست های کودکی ام
چگونه پشت میز های بزرگ
بنشینم
و از تو بنویسم
با تو حرف بزنم
و یا حتی غذا بخورم؟
بی آنکه
دست گریزت
امواج سینوسی گیسوانم را
در هم فرو شکند.
دست های کودکی ام
مال تو
برای شعر هایی که هنوز نگفته ای
و دلم
که ساده تر از پیچ و تاب
گیسویی
پشت خنده ها ی عروسکی ام
نگران ایستاده
و چشمهای خجالتی ام
که
در آرزوی ستاره شفاف نگاهت
از این شب دیر پای بارانی
آویخته .
چگونه با
تمام واژگانی که قرض می گیرم،
با تو
پشت این میز های گرد
بنشینم؟
دوشنبه 15 آذر 1389 - 8:32:25 PM